2011 |
Op 6 Januari heb ik al de eerste tour. Het zijn 6 Russen die in Duitsland wonen en 5 mensen uit London. Maar dat is een uitzondering. Op de eerste mooie zondag met de bus naar het kasteel en dan eens kijken hoeveel sneeuw er op de bergen ligt. En dan tot halverwege beneden lopen voor het prachtige uitzicht op de haven. De mooi gevormde olijfbomen in Bedesten en de mooie antieke poort halverwege de berg, waar slechts 1 auto per keer door kan. Het kasteel was voor de Selsjoek sultan Allaadin Keykubat. Dan buiten het kasteel de officieren tot aan deze poort en daarbuiten, binnen de 6,5 km stadsmuur de soldaten en ander voetvolk. |
Ze hebben een hond! |
Halverwege Februari begint het toch te kriebelen om toch nog even in Nederland te kijken. Op Valentijndag boek ik voor 2 weken Nederland. De laatste week van Februari en de eerste week van Maart. Op zondag 6 Maart vlieg ik dan weer terug naar Turkije. De zaterdagavond krijg ik telefoon, dat er op de zondag een tour is, dus ik zal de koffers zelf de trap op moeten zeulen, want Mehmet Ali is er dan niet. De dinsdags gelijk weer een tour en dan blijft het lange tijd onheilspellend stil tot het eind van de maand. |
Ik ga op 16 Maart op tour naar Anamur. Wat een geweldige lokatie, dat Anamurium en dan later nog naar de Mamure burcht in Bozyazi. Onderweg zijn ze bezig de weg te verbreden. Daar boven hebben ze een zijde-kieper. Je ziet ze niet veel.... |
Anamur staat bekend om zijn bananen teelt. Ze telen de meeste bananen in plastik broeikassen. Zo blijven ze in de zomer uit de schroeiende zon en in de winter uit de kou. In Alanya zijn ze in 2000 begonnen met experimenteren met broeikassen. Normalerwijze komt er een tros van 40-45 kilo van een bananenplant, maar uit de broeikassen komen trossen tussen de 70 en 75 kilo. Dat is 30 kilo meer per plant. Kun je veel plastic voor kopen!!! |
Halverwege April zijn we al weer in vol bedrijf met 3 touren per week. Met grote en kleine gezelschappen. Op 27 April landt het eerste internationale vliegtuig (Neckerman NL) op de luchthaven van Gazipasa. Begin Mei bezoeken we de Alarahan. De Alarahan is een karavansaray uit de 13de eeuw. Selsjoek Sultan Allaadin Keykubat liet vanaf Konya, waar de zomer residentie was tot aan hun winter residentie op de berg van Alanya (toen nog Alaiye geheten) overal karavansarays verrijzen. In de bergen kan een kameel zo ongeveer 30 km per dag van 9 uren afleggen. Op het vlakke land 40 km. Dus werden er om de 30 of 40 kilometer Hans gebouwd, waar men veilig de nacht kon doorbrengen. Overal waren struikrovers, volkeren die het niet goed meenden en 's-nachts moet men de lading van de kameel nemen, zodat hij weer goed kan ademen. Men kan de last 3 dagen laten zitten, maar dan is de kameel wel dood door gebrek aan zuurstof. Als men 's-nachts de spullen van de kameel neemt en rond een kampvuur zit....er waren ook nog wolven en beren in de bergen, die op de geur afkwamen. Als men rennen moest voor zijn leven, verloor men alle spullen. Vandaar... In Mei krijg ik een dolfijnenshow kado voor mijn verjaardag. |
Op 16 Augustus komen Hanneke en Mischa hier een week in Alanya. Ze verblijven in Tosmur, in hotel Grand Uysal. Van daar is het makkelijk met bus nummer 1 langs de kustweg hier te komen. We hebben een heerlijke tijd. Natuurlijk gaan ze met mij mee op tour. En wel op de 18de. De 19de gaan we Alanya verkennen en winkelen. Dan de 20ste op Jeep-safari. We worden door verschillende Jeeps opgehaald en bij een benzinestation komen we dan in dezelfde Jeep terecht. Hanneke en ik zaten voorin bij de bestuurder, Mischa gelijk achter ons. Als er onderweg 2 Jeeps naast elkaar kunnen rijden gooien de mensen mekaar nat met water, wat al de hele nacht in de flessen langs de achterbank staat. |
Bij een bezoek aan een nomadenhuis met entertainment, worden de flessen weer gevuld, maar wel uit een bergbron, met water van 10 graden. Als we later verder rijden, is het temperatuurverschil duidelijk te merken. De chauffeur vind dat wij niet nat genoeg zijn geworden en stopt bij een jongeman, die met een tuinslang staat. En dat was ook koud bergwater. We zijn kletsnat. Als we bij de Dimçay aankomen, ziet Hanneke iemand onder een stortdouche staan. Hij gaat net weg. Ze duwt mij opzij, grijpt de chauffeur en gaat samen met hem onder de stortdouche staan. Wij nat, hij ook nat. |
We gaan met bus nummer 4 de berg op, tot aan het kasteel en lopen dan langzaam weer naar beneden, langs al die winkeltjes met handgemaakte souvenirs. Zondags moet ik mijn tour doen en kunnen Hanneke en Mischa zelf invullen wat ze willen doen. Mischa heeft vrienden gemaakt in het hotel, dus die vermaakt zich wel. Dan is een week gauw om. |
Op 10 September heb ik een tour met 13 jong volwassenen met een mentale beperking met begeleiders. In November huren we een auto voor een bezoek aan Kemer met vrienden. Dan is er ook het steen-symposium in de haven. 10 steenhouwers mogen een werkstuk maken in 1 maand tijd. e zijn geselecteerd uit de vele inschrijvingen. Mid november de laatse tour en dan 3 weken naar Nederland. Zo half december tot en met de eerste week van Januari. |
© 2014 Webdesign by Betty Smit. |