Ik had met motormeisje en panrider Roelof afgesproken dat ik zaterdag de 29e al naar Fryslan zou komen, en dan bij deze mensen zou overnachten. Met spanning naar dit weekend uitgekeken. Eindelijk was het zover.
Zaterdagochtend om half 8 mijn mandje uit. Douchen, eten, spulletjes klaar leggen, hetgeen ik mee wilde nemen. Niet veel, want ik blijf toch maar 1 nacht weg van huis. 1 schone onderbroek, 1 paar schone sokken en een piepklein tasje met toiletartikelen. Voor Betty en Roelof een fles Schrobbeleir. Een inheemse drank uit Brabant.
Mijn vrouw ging nog even de auto tanken, omdat ik het tankpasje mee wilde nemen. Ik reed pas om kwart voor elf weg. De planning was om rond de klok van tien uur weg te rijden. Er was namelijk een afspraak gemaakt met Jelle, voor een ontmoeting in Nieuwleusen.
Volgens de weerprofeten, zou het dit weekend slecht weer worden. Niets was minder waar. Het was geen zomer, maar we hebben het redelijk droog gehouden. Drie korte hevige buitjes gehad onderweg, maar om kwart voor 1, stond ik bij Ten Kate voor de deur, in Nieuwleusen.
Jelle was er reeds gearriveerd. Eerst kennis gemaakt, en toen, in de zucht van Jelle op zijn Africa Twin, via de toeristische route naar het hoge Noorden. Die jongen kan er echt goed mee overweg, met die Africa Twin. Complimenten.
Leuke route gereden, met nog een koffiebreak. Op mijn verzoek, zijn we nog over de "Katjaweg" gegaan. De meesten van ons weten nu wel welke weg ik bedoel. Wat een heerlijke weg om eens lekker door de bochtjes te scheuren. Maar pas op voor de bereden garde. Deze hebben wij gelukkig niet gezien, maar wij waren al gewaarschuwd hiervoor. Dus we letten wel op.

Om vier uur komen wij bij Betty en Roelof aan. Wat een hartelijke ontvangst van die mensen. Koffie met oranje koek. Waar hebben ze dat vandaan gehaald??? Oranje koek!! En Roelof maar grapjes maken over de kleur van mijn bedrijfswagens. Geel met cerise. Nee, dan die koeken……oranje!!!!!
Oké, na de koffie komt de eerste fles wijn op tafel. Betty had een overheerlijke preistamppot gemaakt. Roel maakte het pak vla nagenoeg leeg.
Na het eten gaan we verder met een bakkie troost, en daarna gaan we verder met de wijn. Jelle was de wijste van ons, die hield het op alcoholvrij. Roel een pilsje en Betty met ondergetekende, een enkel flesje wijn. En dan komen de tongen los.
Jelle zou 's-avonds weer terug naar huis gaan, maar op een gegeven moment was het al aardig donker buiten en na kort overleg, werd besloten dat Jelle ook zou blijven slapen. Er werd gelijk een slaapplaats geregeld voor die jongen, bij mij op dezelfde kamer. Ik hoop maar dat ie niet snurkt, want dat doe ik zelf al. Hahahaha. Heerlijk verhalen, en bulderen van het lachen. Na tweeënhalve fles rode wijn, en nadat we klok vier slagen hoorden slaan, zochten we toch maar onze bedden op, want het word weer vroeg dag.

Om zeven uur stond Roel bij ons op de kamer om ons te wekken. Ik kwam overeind en het eerste wat ik dacht: zou de alcohol al voldoende geruimd zijn? Mag ik wel rijden?
Na goed, we zullen wel zien. Eerst douchen, scheren en daarna ontbijtje. Ik nam en broodje kaas, en Betty vertelde mij, hoe zij de kaas snijden. Helaas een kleinigheidje blijf je houden, ik doe het net anders.

Even na negen uur stapten we op onze motoren en ging het richting Assen. Via de Flippobrug te Oosterwolde, alwaar wij opgewacht werden door Henks en Alwin. Alwin is nieuw in onze gelederen, maar een leuke aanwinst. Ondanks dat hij nog maar drie dagen zijn rijbewijs heeft, kon hij toch aardig mee komen. Hulde.
Via een toeristische route, onder de bezielende leiding van Henks, naar Assen. We zouden verzamelen bij de Mac.

Daar aangekomen, werden wij na een kwartiertje verrast door de sirene van Rudy zijn Liberator. Wat een mooi gehoor was dat toch. Rudy reed met zijn Libby nog een ererondje over de parking met loeiende sirene. Na kennis gemaakt te hebben met de Conimexman, Janbmw en de anderen die ik al kon, ging het met een ontzaggelijke vaart achter de Libby, naar onbekende streken. Over modern macadam en over zandpaden, waar alleen de Africa Twin van Jelle en de Liberator van Rudy geschikt voor waren.

Bij een monument voor een neergestorte Lancaster hadden we koffiepauze. Rudy had voor koffie en thee gezorgd. En toen kwam er nog een verassing. Old-Timer had Bossche Bollen meegenomen. Na het nuttigen van deze Brabantse lekkernij, werden we nog verrast door een onvervalst stukje muziek. Old-Timer had een mondharmonica en een trekzak met een stuk of twaalf bassen, meegenomen. Hierop maakte hij nog een aardig stukkie muziek. Geweldig, wat heb ik hier van genoten.

Daarna ging de stoet op weg naar het TT-circuit van Assen. Daar hebben we nog een ontmoeting gehad met Aprili@ster en haar man Fret. Ook Ronald en zijn vrouw, Henny kwamen nog langs. Het was leuk om die gezichten weer eens te zien.

Nadat we een lunch namen in het restaurant en nog wat over het circuit gezworven te hebben, moest het er toch een keer van komen.

Motormeisje moest een rondje met de Libby over de parking. Ik weet dat dit al een lang gekoesterde wens is van Betty, dus na enige uitleg van de eigenaar van deze ietwat vreemd uitziende machinerie, werd de boel aangetrapt, in de versnelling gezet en het gas erop. En ja hoor, prompt slaat Libby af. Je moet met zo’n oude dame dan ook heel voorzichtig omgaan, anders gooit ze haar kont in de krib, en mag je gaan lopen. Een tweede poging, en warempel, het lukt Betty, om zonder noemenswaardige problemen, de parking van het circuit te verkennen, met haar grote liefde, de Libby van Rudyhadee. Dit heb ik dan ook vastgelegd op de gevoelige plaat.

Na Betty wilde ook Janbmw een poging ondernemen. Aangezien ik weet dat Jan zelf, ook altijd met wat ouder materiaal bezig is, had ik van hem geen moeite verwacht, maar wat schetste mijn verbazing?? Jan liet hem twee keer stil vallen, alvorens de grote uitdaging te ondergaan. Hij kreeg het zelfs voor elkaar, om op te schakelen. Ook voor Janbmw, driewerf hoera. Ontzettend gaaf om die mensen te zien rondrijden, op een voor hen, onbekende machine.
Maar toen kwam de tijd om afscheid te nemen. Jammer, maar aan alle leuke dingen komt een eind. En ik moet nog ruim twee honderd kilometers naar huis. Om zeven uur stapte ik thuis binnen. Doodop, maar een onvergetelijke ervaring. Wat heb ik genoten van dit weekend.

Met dank aan, in de eerste plaats Betty en Roelof. En niet te vergeten: Jelle, Henks, Alwin, Janbmw, Hans de Etaman, Donald de Conimexman, Huib Old-Timer, en niet te vergeten Rudyhadee.

Rudy nog bedankt voor de touwtjes, en vooral wat daarmee ingepakt was. Schitterend!

Peter Schaduwman.