Ieder nadeel heeft zijn voordeel.

Er is wat voor te zeggen, die klimaatverandering. Veel regen en een beste storm op zijn tijd, maar er zijn ook zonnige dagen en de afgelopen winters weinig sneeuw. En daar doe ik dan weer mijn voordeel mee.
Zo ben ik ook op deze zaterdagmiddag (17 Februari 2007) even naar de pier geweest. Oké ik geef toe, het is frisjes. Maar moet je die blauwe lucht eens zien en dat zonnetje. Zoiets kun je toch niet weerstaan. Dan moet je eventjes rijden. Het hoeft niet ver, maar toch weer even dat geklapper van de wind weer om de helm horen. Goed aankleden is een vereiste, want onderkoeling is nog altijd de grootste vijand van de motorrijder. Het maakt je suf en dat is gewoon gevaarlijk. Je moet op de motor nu eenmaal altijd alert zijn.

Het zag er vanmorgen vroeg nog niet zo zonnig uit en dus besloot ik mijn haren maar te wassen. wil dat anders nog wel eens uitstellen tot laat in de middag. Dus mijn haren moesten eerst maar droog zijn, alvorens ik er vandoor ga. Anders is het wel heel koud in mijn nek. Heb nog wel eens nek-klachten, vandaar. Dus voorkomen is nog altijd beter dan genezen. Eerst de was en de afwas aan kant en zo net na enen lees ik de laatste bijdragen in het motorforum. Het blijft zich toch wel opstapelen, maar dan ga ik in ieder geval opgeruimd van huis.

Ik ben al in tijden niet naar de pier geweest. Het blijft mijn geliefde plekje, alhoewel ik er vandaag geen motorrijders verwacht. Maar je weet maar nooit. Dus loop ik naar buiten, met de helm, handschoenen en schoudertas. Onderaan de trap brul ik nog even naar boven dat ik er vandoor ben. Er komt een brul terug, welke niet nader te definiëren valt, maar ze hebben me verstaan en begrijpen, dat ik er even tussenuit ben. Ze hadden me al rond zien lopen in de leren broek.
Voorzichtig leg ik mijn helm en handschoenen op de grijze container en open de garagedeur. Aangezien ik de motor afgelopen donderdag nog gebruikt heb om met Johnny naar de diploma-uitreiking op het Friesland College te gaan, wil ze nog wel vlot van het alarm. Als ze langere tijd stil staat, heeft ze er wel eens moeite mee. Als ik dan stiekum al vast het schijfremslot wil verwijderen, dan weet ze donders goed, dat er iemand aan haar zit. Dat apparaatje is nu eenmaal niet de beste kwaliteit, het hapert wel eens. Het alarm nooit.

Ik druk de motor van het alarm, zoals ik al noemde, neem het oude hoeslaken van de motor af en verwijder het schijfremslot. Dan zet ik mijn schoudertas met de camera er in, in de zijkoffer. Ik gok weer eens verkeerd en open de koffer met mijn regen-overall en extra handschoenen. Dan de andere kant maar. Zodra deze handeling verricht is, steek ik de sleutel in het kontaktslot, om haar van het stuurslot te halen. Dan duw ik de motor naar buiten en zet haar in de rijrichting. Nu is het de beurt aan de oordopjes en de helm. Voordat ik mijn handschoenen aan trek, zet ik de motor eerst op kontakt, open de choke en start de motor. Ze slaat meteen aan. Handschoenen aan en opstijgen. Dan de jiffy omhoog, in de eerste versnelling en tot aan de weg rijden. Daar stop ik, om op mijn gemak uit te kijken.

Bij de eerste rotonde houd ik er wel rekening mee, dat de banden nog koud zijn, maar ze geeft geen krimp. Ze wil nog wel eens de kont omgooien als ik haar te plat gooi. Was in het begin wel schrikken, maar zo lang ik maar kijk, waar ik heen wil, komt het altijd nog goed. Net voor de eerste Rotonde van Dokkum, zie ik uit de richting Leeuwarden 2 motoren met berijders komen.

Ik moet in de stoet wachten voor de rotonde en de mannen zijn te druk met schakelen en op de weg te letten, dus er wordt niet gegroet. Net over de Ee-brug ga ik op de rotonde links, richting Holwerd. Hè, wat rijdt het weer lekker vandaag. Dan rijd ik de stad uit. Aan de rechterkant zie ik een bord, van www.bob.nl dat aangepast is. Waarschijnlijk een Valentijns-berichtje aan een zekere Betsy, die hier vast op die dag langs moest. Aangekomen op de pier, staan er 3 auto's en de veerboot ligt voor de kant.

Net op het moment, dat ik de motor parkeer, vaart de veerboot weg. Vlug pak ik de camera en maak een paar foto's, met de boot op de achtergrond. Zoek thuis de leukste wel uit. Dan steek ik een sigaretje op, terwijl ik de veerboot na staar. De auto's rijden één voor één weg en ik blijf alleen met de motor achter. Er staat een frisse wind. Niet echt prettig om hier een half uurtje te blijven en dus ga ik er maar weer vandoor. Dat bord van Bob houd me toch bezig. Mijn plan om vanaf Ferwerd binnendoor te gaan laat ik varen. Ik moet dat bord op de foto zetten. Net buiten Holwerd kom ik wederom die 2 motorrijders tegen en nu begroeten we mekaar wel. Net voor Dokkum stop ik om een paar foto's van dat bord te maken.

Dan aanvaard ik de thuisreis. Het is druk op de weg. Inhalen is een linke klus en dus rijd ik maar met de meute mee. Tussen de laatste rotonde en Damwoude mag ik toch niet inhalen, maar de vaart zit er wel in. Ik heb precies 80 km op de teller. Bij de eerste rotonde van Damwoude word ik bijna van de sokken gereden door een auto. Na de tweede rotonde beland ik achter een tractor. Kan er met geen mogelijkheid omheen. Pas buiten het dorp krijg ik die kans, samen met de Golf voor me. In de Valom zie ik een witte truck aankomen, met een witte bak er achter. Even opletten of het ook een truck van Laurus is. De truck flitst met zijn lichten. Warempel, het is Roel. We zwaaien even naar elkaar en dan zijn we elkaar ook al weer voorbij. Nog één rotonde te gaan en dan ben ik al weer bijna thuis. Het is bijna kwart over twee als ik voor de garage stop. Meteen de motor weer naar binnen gezet en toegedekt. Ben weer lekker uitgewaaid, heerlijk.