Ús moaie provinsje Fryslân

Fryslân hat neist de eigen offisjele taal, it Frysk, ek har eigen flagge. Fryslân hat inkele kenmerken, węrtroch it him űnderskeid fan de oare provinsjes.

Sa fynt men allinne yn de provinsjes Fryslân en Grins de terpen. Flechtheuvels, fan foar de tiid, dat de seedyk oanlein waard. Der binne yn ‘e skiednis ek inkele dyktrochbraken west en as gefolch dęrfan binne de “Wielen” űntstien. Űnpeilbere djippe gatten, węr’t it wetter nei binnen stroomde.

It lânskip kint in grutte ferskilligens. Sa kinne wy de “Greidhoeke”, węr’t de Fryske kij weidzje. De “Bouhoeke”, de klaaigrűn, fan ‘e see woun, węr’t de ierappels, griente en it nôt ferbout wurdt. Yn de “Fryske Wâlden”, is in mingt bedriuw net űngewoan, dus mei fee en bou. Fierder hawwe wy de bosken en de feangebieten.

It lânskip kenmerket him fierder troch it oantal marren en kanalen, węrby wy de bręgen net ferjitte matte.

Bręge, Ljouwert-west.

Wachtsje foar de Foanejacht-bręge.

Troch dat in protte grűn yn hannen wie fan ‘e tsjerken, hawwe der yn Fryslân nochal wat kleasters stien. Fan ‘e Stinzen en States binne sels noch in pear bewarre bleaun. Yn de direkte omjouwing fan dizze gebouwen fynt men faaks de "Stinze-planten".

Fierder mei sein wurde, dat it Fryske stamboekfee oer de hiele wrâld beromd is. Yn Ljouwert stiet it stânbyld ta eare fan ‘e Fryske ko, “Ús Mem” te bewűnderjen. Dęrneist hat it Fryske hynder in ôfgrysliken opgong makke yn ‘e lęste tsientallen jierren.

It Fryske hynder yn aksje.

Ús mem.

De Fries is een trots minske, dy stiet foar syn wurd. In Fries sil ek altyd oare Friezen opsykje en troch de hiele wrâld binne dęrom ek de “Fryske krites”, węr’t men mekoar moetet en de “memmetaal” sprekke kin en yn eare hâlde. Ús nasjonale slokje, de Bearenburch giet der altyd wol yn, net allinne op feestdagen.