Maandag 26 september

De beginstand van mijn solo-reis naar Schotland.

Ik werd door een wat oudere man aangesproken, waar of ik heen ging. Naar Inverness. Daar kwam hij ook vandaan. Ik vertelde dat ik in Kingstreet zou verblijven. Daar had zijn zoon tot 4 maanden terug gewoond. Ik weet, dat Ed en Marianne er pas 4 maanden wonen. Ik vroeg, toch niet op de hoek van Balnainstreet? Hij zei ja! Zijn zoon had het huis verkocht aan een Nederlands echtpaar, dat er een Bed & Breakfast van had gemaakt. We waren het gauw over het huisnummer eens. We hadden het over hetzelfde huis. Daar ga ik dus een website voor bouwen. Toeval???

Mr. Baird.

Er voegde zich nog een vrouw op een Yamaha Fazer bij ons, van Nederlandse komaf, Heleen. Zij moet ook naar het noorden en zou graag met me mee reizen. Toen we dan eindelijk aan boord stonden, op de "Duke of Scandinavia", kwamen er nog 5 Harleys uit Ierland bij, waren naar een treffen geweest in Nederland. Eenmaal buitengaats maakte de zee nogal wat deining en menig toilet spoelde door. Gelukkig heeft mijn maag zich goed gehouden. ER was ook niet veel meer voor nodig, geef ik toe. Ik sliep die nacht tot 2 uur en was klaar wakker. De kleren maar aan en naar boven voor een sigaret.

Ik trof er een van de Ieren aan. Hij is even naar beneden geweest, maar was binnen 5 minuten terug. Zijn bedje maakte de verkeerde beweging en hij bleef ook boven. Zitten kletsen en roken tot na 3 uur. Daarna doe ik nog een poging en even na half acht word ik door de intercom gewekt.

Dinsdag 27 september

De Ier zit nog steeds in de Admiralpub te slapen en ik wek hem onderweg naar mijn ontbijt. Het is mistig, maar droog. Als we New Castle binnen lopen, schijnt de zon. Om half tien rij ik door de douane en vertrek samen met Heleen noordwaarts.
Het eerste stuk rijd zij voor. Door Edinburgh rijd ik weer voor, zo wisselen we mekaar af. We nemen onze koffiepauze in Kinross service-station. Kun je terecht voor benzine, koffie, pinnen en sanitaire stop.
Onze volgende pauze is in Newtonmore, in de truckstop. Daar at ik vorig jaar met onze groep, de eerste week. Ik wordt herkend door de blonde dame achter de bar. Het interieur is gigantisch veranderd. De hoek waar wij meestal zaten te eten heeft nu tafeltjes en stoeltjes en aan de andere kant zijn de rode bankjes vervangen door blauwe.

We rijden over de oude A9 binnendoor naar Kingussie en gaan daar weer de grote weg op, omdat kort daarop Heleen moet afslaan. Het was me een genoegen om samen met haar te reizen. Mijn mobieltje weigert, kan de sim-kaart niet vinden, als ik Ed en Marianne wil bellen, dan maar zo naar Inverness. Op Longman neem ik de eerste afslag en heb meteen in de gaten, dat ik fout zit. Volgende rotonde maar een volle ronde en op de Longman-rotonde maar weer de eerstvolgende afslag. Dan zie ik dat ik op Academystreet rijd. Dat staat nog goed in mijn geheugen, want ik kon het niet uitprinten, omdat thuis het netwerk er uit lag. Ik rij in 1x goed en sta binnen de kortste keren op Kingstreet.

Er volgt een hartelijk welkom. Even later haal ik mijn bepakking van de motor en rijd haar achterom. Die avond nemen ze mij mee uit eten. Om de hoek is het ongeveer 30 meter en je staat aan de voet van de voetgangersbrug over de rivier de Ness. Door de regenval van de afgelopen tijd staat er een flinke stroming. De brug deint mee op de cadans van de voeten. Rare gewaarwording. Mijn maag vindt dat nog steeds geen prettig gevoel.
Die avond haal ik de bestanden uit mijn mailbox en laat Ed en Marianne zien, wat of ik er tot zover van gebakken heb, van hun website.

Vandaag maar even pas op de plaats. In 2 dagen 628 km op de teller gezet in wisselend weer. De jas mag dan ingespoten zijn, waterdicht is hij zeker niet.
Vanmiddag maar even het centrum van Inverness in geweest en wat foto's gemaakt. Kwam langs een oud kerkhof, met stenen met mooie keltische motieven er op. Heb er maar even wat plaatjes van gemaakt. De hele dag miezert het, afgewisseld door zon. Een dag rust kan geen kwaad. Het is vakantie en ik mag zelf beslissen wat ik ga doen.

Donderdag 29 september

Vanmorgen om 9 uur vertrokken richting Fort Augustus. Bij Loch Ness even op de layby gestaan en een paar plaatjes geschoten. Wat een prachtweg, ook al is hij nat. De herfstkleuren blijven nog wat achterwege, alles is nog zo mooi groen.

Heb in Fort Augustus even bij de sluizen gekeken en natuurlijk wat foto's gemaakt. Ze trekken de boten aan touwen door de sluizen. Dan hebben ze meer controle over het schip, dan wanneer ze op de motor zouden varen. Er liggen dan ook 4 sluizen achter mekaar.

Bij Loch Ness

Toen de zon doorbrak besloot ik, dat het toch wel een hele mooie dag aan het worden was en dat ik via Speanbridge en Newtonmore terug zou rijden naar Inverness.

Halverwege, net voor Laggan, kreeg ik me toch een bui voor de kiezen. De laatste 100 km waren koud. Totaal vandaag 230 km gereden. Was om 2 uur weer terug in Inverness. Schotland is zeker anders zo buiten het seizoen, zo zijn er verschillende dingen al gesloten. Maar als je niet bang bent voor natte wegen, kun je hier echt je hart op halen. Er liggen nog niet veel bladeren op de wegen, dat is wel een voordeel, anders wordt het wel een ander verhaal. Dan zou ik ook voorzichtiger zijn.

Ik hou me bezig met AdAware op de laptop. Het wordt tijd om dat eens te installeren. Komt de snelheid ten goede. Als Marianne thuis komt, is de gewone PC aan de beurt. Die is er een stuk sneller door geworden. Nu de laptop niet meer is aangesloten, heb ik niet meer de beschikking over mijn bestanden en kan dus de website niet aanvullen. Jammer dan.

Zaterdag 1 oktober

De voorspellingen zijn wisselvallig en er waait een halve storm. Als Ed en Marianne 's-middags naar de sportschool gaan, naast de Floral Hall, rijd ik mee. Ik vermaak me wel in de Floral Hall en we spreken af, er samen koffie te gaan drinken. Als ik uit de tuin, terug in de kas beland, staan er nogal wat mensen. Een fotograaf, een bruidspaar met "the best man" en bruidsmeisjes.

Die avond eten we in het indonesische restaurant "Rajah" aan de overkant van de rivier de Ness.

Zondag 2 oktober

Maandag 3 oktober

Mijn ontbijtje genuttigd en gepakt. Even voor tienen ben ik vertrokken. Via Drumnadrochit, Fort Augustus, Speanbridge, Fort William, Glen Coe en Tyndrum. In Tyndrum ga ik naar de Green Welly shop, de outdoorshop, om een waterdichte zak te halen. In de Green Welly Stop, haal ik een spin.

Die avond ontmoet ik forumleden van de Central Motorcycleclub, evenals vorig jaar. Om 8 uur kleed ik mij voor vertrek en ik mag de kronkeligste weg van midden Schotland bij nacht rijden, 60 mijlen. Ik zit om kwart over 8 al weer op de A9. De eerste 15 mijlen gaan over de snelweg, maar dan komt het er echt op aan. Dan is uiterste concentratie een must. Zo nu en dan houd de weg op. Dus stevig in de remmen. Op het laatste moment, zie je dan pas, dat de weg bijvoorbeeld bergafwaarts gaat. Het laatste stuk, vanaf Lochearnhead kan ik het gas er even op gooien, daar zitten een paar flinke rechte stukken in. Om half tien ben ik terug op de basis. Omdat de wegen 's-avonds zo goed als leeg zijn, kon ik veel met groot licht rijden. In totaal toch nog 392 km gereden, deze dag.

Dinsdag 4 oktober

Vanmorgen om half negen naar de ontbijtkamer gegaan, voor mijn ontbijtje, met bacon and egg, black pudding, gegrild tomaatje en toast en jam. Weggespoeld met de nodige thee of koffie.

Woensdag 5 oktober

Het belooft redelijk weer te worden. Maar even in Oban kijken. De weg naar Oban is nog steeds een lappendeken, maar daar is het plezier in de rit niet minder om. In Oban zie ik, dat mijn 256 MB van de camera vol zijn en ik ruil hem om voor de 128 MB. Op de terugweg ga ik even op een layby staan net voor de Centrale van Struachan. Daar wekken ze stroom op met water uit een stuwmeer en met goedkope stroom 's-nachts, pompen ze het weer terug. Het regent niet genoeg in Schotland.

Op de terugweg, zie ik 9 Mijlen voor Tyndrum de staken in de grond staan, aan beide zijden van de weg. Dat zijn staken van minstens anderhalve meter hoog. Daar kunnen de sneeuwschuivers in de winter aan zien, waar de weg is. Ik ga bij de Green Welly shop aan, om een kop koffie. Op de parkeerplaats word ik aangesproken door Derek uit Fife. Als ik eindelijk zo ver ben om de motor te starten, stopt er een gele BMW 1000 uit 1979 naast me en knoopt een praatje aan. Ach, ik heb de tijd aan mezelf. Het is een zekere John uit Falkirk. Het zijn er vandaag toch nog 135 km geworden.

Donderdag 6 oktober

Aan het ontbijt een heel gesprek met Roddy gehad. Heeft een hotel, bij Aviemore. Na het ontbijt komt John naar de cottage om me te vertellen, dat ik Gordon Webster terug moet bellen. We spreken af, dat ik hem en zijn vrouw om 1 uur bij de winkel weg haal. Als ik in Killin aan kom, maak ik eerst een paar foto's van de Falls of Dochart.

Dan ga ik naar de winkel. Daarna gaan we naar het huis van de Websters even verderop en kleden ze zich om, om met de motor met mij naar Tyndrum te rijden, om te lunchen in het Green Welly restaurant. Gordon reed vorig jaar op precies dezelfde motor als Roel. Hij heeft nu een Pan European 1300. Is er zeer tevreden over. Het blijkt vandaag toch nog een drukke dag te zijn voor hen, dus veel tijd hebben ze niet. Ik moet nog tanken en neem op de parkeerplaats afscheid van hen. Word meteen aangesproken door een Schot. Een zekere Rab. Hij heeft een blauwe CBR 1100 XX, een Blackbird. Ik heb vandaag maar 62 km gereden, maar heb wel een voldaan gevoel.

Vrijdag 7 oktober

Zaterdag 8 oktober

Zondag 9 oktober

Om 10 uur belt Kenny, die Roel vorig jaar ook bijgestaan heeft bij zijn poging de band op te pompen, dat ze maar met 3 man in Kinross staan. Met een half uur staan ze voor de deur om mij en Norrie op te halen voor een sundayrun in "the borders". We rijden met zijn vijven, Kenny, Dougie, Dave, Norrie en ik. Allereerst naar Hawick, waar we in een supermarkt van Morrison een ontbijtje voor de mannen halen. Dan rijden we door naar Eskdalemuir, waar de grootste Boedhistische tempel buiten Tibet staat. Dan rijden we via Moffat terug naar Edinburgh.

Onderweg vliegen de afgevallen bladeren ons om de oren. De herfst is hier nu echt begonnen. Met al die bladeren op de wegen, daalt de deelname aan de sundayruns beduidend. Toch een totaal van zo'n 260 km vandaag.

Maandag 10 oktober

De boel inpakken, ik moet de ferry van 16.45 halen. Om bijna half twee vertrek ik uit Porto Bello en als ik de woonwijk uitrij, tank ik eerst. Dan rij ik de A1 op. Het waait verschrikkelijk hard en ik zit met de volle bepakking op de motor. Het is 55 mijlen naar Berwick upon Tweed en daar zie ik, dat het nog 67 mijlen naar New Castle is. Ik sla aan het rekenen. Bij die stand hoef ik pas op de borden te kijken. Een flinke misvatting blijkt later. Ik heb de afslag gemist. Ik mis daardoor de ferry. Als ik terug ben gekeerd en later nog eens, stop ik bij een auto op een parkeerplaats aan de bypass van New Castle om de weg te vragen. Het is Alex Smith. De accu van mijn mobieltje is leeg en ik kan niet bellen. Hij boekt voor mij de boot om naar morgen, want ik ben al te laat om de ferry te halen. Dit kan kosteloos, als ik het voor 's-avonds 8 uur doe. Dan belt hij zijn vrouw, of de bank die nacht vrij is. Ik ben welkom. Het zijn beide ook motorrijders. Er volgt een hartelijk welkom.

Dinsdag 11 oktober

Woensdag 12 oktober

Half zes. Mijn been is uit bed gevallen en ik lig heen en weer te rollen. Als ik het nachtlampje aan doe, zie ik het gordijn van de kast heen en weer slingeren. Ik heb een 4-persoonshut voor mezelf en er zijn nog 4 uren te gaan, voor we aanleggen. Eerst maar even douchen en aankleden en de zooi zover in de waterdichte zak en de tanktas doen. Ik kan toch pas om 7 uur ontbijten. Aan het ontbijt, komt Marius bij me zitten. Hij moet naar Groningen en we besluiten samen te reizen. In IJmuiden eerst maar even tanken. Ik heb 320 km op de teller sinds de vorige tankbeurt in Musselburgh. In Wieringerwerf gaan we naar de benzinepomp, voor een "bakkie van Douwe" en een peuk en besluiten over de afsluitdijk nog een peukie-pauze te nemen en daar afscheid van elkaar te nemen. Ik ga over Bolsward rijden en daar gaat Marius ook langs. Bij de afslag Bolsward steekt Marius nog even zijn hand uit, die ik nog even aanraak, dan rem ik af en hij gaat er als een speer vandoor.

Ik was even voor enen thuis. Sms-je verstuurd. Hendrik had de koffie klaar. Ik ben weer thuis. Heb 2437 km gereden, uit en thuis. Ik zal nog even een foto van de teller maken, als laatste foto van dit verslag. Als ik de computer aan zet en alle mails in Outlook, Hotmail en G-mail optel, kom ik over de 2600 mails. Ik ga niet alle bijdragen van het forum lezen, zo nu en dan maar eens een topic doornemen. Ben ik ook weer op de hoogte.

© 2005 Webdesign by Betty Smit.