|
Moandei 26 september De begjinstân fan myn solo-reiske nei Skotlân. Ik bin om kertier oer ienen fuortrekke. By it monument op 'e Ôfslútdyk, bliuw ik efkes stean om in sigaretsje te roken en in pear foto's te meitsjen. |
Klik foar in fergrutting op de lytse foto
|
Troch de al wat âldere man, mei de Harley, wurd ik oansprutsen. Hy freget hwer't de reis hinne sil. Ik siz Inverness. Dêr komt hy wei. Dus ik fertel, dat ik yn Kingstreet útfanhûzje sil. Dêr hat syn soan, oant foar 4 moanne, ek wenne. Sa lang wenje Ed en Marianne dêr ek. Dus ik freegje: dochs net op 'e hoeke fan Balnainstreet? Hij seit: Ja! It hûsnûmer kloppet ek noch. Syn soan hat it hûs ferkocht oan in Nederlânsk echtpear, dat der in Bed en Brochje fan makke hat. Juust en dêr meitsje ik no in Ynternetside foar. Tafal??? |
|
|
|
Der kaam noch in frammes op in Yamaha Fazer, ek fan Nederlanske komôf, Heleen. Hja moast ek nei it noarden ta, oft wy ek tegearre reizgje koenen. Jawis wol, fanke. Doe't wy dan oan boart fan de "Duke of Scandinavia", de moters oan it fêstknoopjen wiene, kamen der noch 5 Harleys by, út Ierlân. Se wiene nei in treffen west yn Nederlân. Doe't wy dan op 'e folle sé kamen, wie der mar aardich wat deining. Ferskate húskes waarden trochspielt en der wiene net folle minsken boppe te finen. Lokkich hat myn mage it noch goed holden. Der wie ek net folle mear foar nedich west, hjer. Ik ha sliept oant 2 oere, doe wie ik klearwekker en ha ik de klean oan dien en bin nei boppe ta gien foar in sigaretsje. |
|
Ien fan 'e Ieren wie ek noch warber en wy binne yn de Admiralpub sitten gien te smoken. De Ier hat ek mar efkes fuort west, mar wie fuortdaliks wer werom. Syn bêd makke ferkearde bewegings, sei er. Ik bin nei trijen mar wer op bêd strûpt en ha sliept oant de intercom my wekker makke, roun healwei achten. Tiisdei 27 september As ik underweis bin om myn moarnsbrochje te iten, sjoch ik dat de Ier noch in de pub sit te sliepen. Ik meitsje him efkes wekker. Bûten is it mistich, mar droeg. As wy yn New Castle oanlizze, skynt de sinne. Om healwei tsienen bin ik troch de douane en ryd ik mei Heleen nei it noarden ta. |
|
|
|
|
|
Wy ride oer de âlde A9 nei Kingussie en geane dêr wer op 'e nije A9, om't Heleen koart dernei ôfslaen moat, nei de Findhorn. It wie my noflik mei har te reizgjen. Myn mobieltsje kin de simkaart net fine en ik ryd sa nei Inverness ta, sûnder earst te skiljen. Op de Longman-rotonde bin ik sa stom, om de earst ôfslag te nimmen. Ik ha ek fuort yn 'e gaten dat ik ferkeard sit. De folgjende rotonde mar hielendal yn 'e rounte en dan op Longman mar wer de earste ôfslag. Dan sit ik op Academystreet en dan wyt ik it wol wer. Oer de brêge de twadde rjochts. Dan sjoch ik it hûs al. Ed hie my in foto tastjoert foar de ynternetside. Dat it kaam my fuort bekend foar. Dan stean ik by harren njonken de doar. |
|
Ik wurd hertlik ferwolkomme. Efkes letter helje ik myn bepakking fan 'e moter en ik ryd de moter efter de wenning. Dy jounes nimme sy my mei út iten, yn in restaurant. Om de hoeke, troch Balnainstreet is it ungefear 50 meter en dan hast de fuotgongersbrêge, oer de rivier de Ness. Ast dêr oer hinne rinst, dan soeit de brêge mei yn kadans mei de fuotten. Frjemde gewaarwurding, myn mage fynt it ek mar neat. Troch dat it in skoft reint hat, stroomt de rivier ôfgryslik. |
|
Woansdei 28 september
|
|
Hjoed mar efkes kalm oan. Ik ha yn 2 dagen 628 kilometer op 'e teller setten, yn wikseljend waar. Ik hie de jas ynspuite, sadat er wetterticht wêze soe. Net dus. |
|
Tongersdei 29 september Fan 'e moarn om 9 oere fuortriden yn 'e rjochting fan Fort Augustus. By Loch Ness blieuw ik efkes stean foar in pear foto's. Wat in moaie dyk om te riden, ek al is er wiet. De hjerst kleuren bliuwe noch wat efterwege, dat muoit my al. Alles is noch moai grien, dat der lizze ek gjin blêden op 'e dyk. Ik haw yn Fort Augustus efkes by de slúzen sjoen en fansels wat foto's makke. Se lûke de boaten troch de slúzen oan touwen, dan hawwe se mear kontrôle oer it skip as op 'e moter. Der lizze fjouwer slúzen efter mekoar. |
|
|
|
|
|
|
Doe't de sinne begoun te skinen, haw ik mar bisletten om troch Speanbridge en Newtonmore it rountsje om Loch Ness fol te meitsjen.
Healwei, krekt foar Laggan krige ik dochs in bui foar de kiezen. De lêste 100 kilometer wiene mieterse kâld. Totaal haw ik hjoed 230 kilometer riden. Ik wie om 2 oere werom yn Inverness. Skotlân is wis en warachtich oars bûten de fekânsjetiid. Ferskate dingen binne al ticht. Mar as men net bang is foar wiete diken, dan kin men it tige nei de sin ha, hjirre. Der lizze noch gjin blêden op 'e dyk, dat skeelt, oars kin men dochs mar foarsichtich wêze.
Ik sjoch efkes, wat AdAware op Ed syn laptop docht. Tiid om it te installearjen. As marianne thús komt fan har wurk, dan slúte wy de gewoane kompjoeter oan en sette it dêr ek op. Dy wurd in stik minder stadich. No dat de laptop net mear oanslúten is op it ynternet, kin ik net mear oan myn ynternetside wurkje. It is net oars. Sneon 1 oktober It waarberjocht seit: wikselfallich en der waait in heale stoarm. As Ed en Marianne middeis nei de sportskoalle gean, njonken de Floral Hall, gean ik mei hun yn 'e auto. Wy prate ôf, mei in oere yn de koffiehoeke fan de Floral Hall in kopke kofje te drinken. As ik út de tún wer yn 'e kas kom, is der gans folk. It is in breidspear en der is in fotograaf. Ik meitsje efkes in plaatsje oer syn skouder.
Dy jounes geane wy út iten yn it Indonesisch restaurant "Rajah", oan 'e oare kant fan de rivier de Ness. Snein 2 oktober
Moandei 3 oktober Ik ha myn moarnsbrochje hawn en ha de boel ynpakt en op 'e moter knope. Tsjin tsienen bin ik ôfteint lâns Drumnadrochit, Fort Augustus, Speanbridge, Fort William, Glen Coe en Tyndrum. Yn Tyndrum helje ik in wettertichte sek yn de Green Welly outdoor shop. Yn de Green Welly stop helje ik in spin.
Dy jounes moetsje ik foarumleden fan de Central Motorcycleclub, krekt lyk as ferline jier. Ik haw it wiken lyn al yn hun foarum setten, dat ik komme sil en om 7 oere yn 'e pub wêze sil. Om 8 oere hawwe hja hun "meeting" en klim ik wer op de moter. Ik ha 60 Mylen foar de boech en dat yn it tsjuster. De wei fan Stirling nei Crianlarich is de kronkelichste fan midden-Skotlân. In hiel aventûr. De earste 15 Mylen geane oer de A9, mar dan komt it der op oan. De kop mat der wol by. It lêste stik hat ek inkelde rjochte stikken, sa nei Lochearnhead. Dan kin it gas der wol efkes op. Ik bin om healwei tsienen wer op de basis. Trochdat de diken jouns hast leech binne, koe ik in protte mei grut ljocht ride, dat skeelt ek in soad. Totaal ha ik dizze dei 392 kilometer riden. Tiisdei 4 oktober Fan 'e moarn om healwei njoggenen om myn moarnsbrochje gien, mei bacon en egg, black pudding, in grilt tomaatsje en de noadige toast en sjem. Alles fuortspielt mei in pot thé.
Nei seizen bin ik nei de Ben More oan de oare kant gien, om in boart mei Haggis, Neaps and Mash. Woansdei 5 oktober It liket in ridlike dei te wurden. Ik mat mar efkes yn Oban sjen. De dyk nei Oban is noch krekt lyk as ferline jier in lappetekken, maar dêr is de wille net minder om. Yn Oban is myn 256 MB kaart fan myn fototastel fol, dat ik wikselje him mei de 128 MB. Op de weromreis bliuw ik efkes op een "layby" stean, krekt foar Struachan, de krêftsintrale. Dêr wekke se stroom op mei wetter út in stuwmar boppe op de berg. Yn 'e nacht wurdt al dat wetter mei goedkeape stroom werom pompt, want it reint net genôch yn skotlân.
Op de weromreis sjoch ik 9 Mylen foar Tyndrum de staken yn 'e groun stean oan beide siden fan 'e dyk. Staken fan minstens oardel meter hichte. Die binne foar de sniesploeg, as der in protte snie leit, kinne se sjen, hwer oft de dyk rint. Ik gean efkes by de Green Welly shop oan om in bakje kofje. Op it parkearplak wurd ik oansprutsen troch Derek út Fife, hy ryd op in Kawasaki. As ik dan de tanktas der op knope ha, wurdt ik wer oansprutsen troch een sekere John út Falkirk. Hy ryd op in giele BMW 1000 út 1979. Och ik haw de tiid oan mysels. It binne hjoed dochs noch 135 kilometer wurden. Tongersdei 6 oktober Ûnder it moarnsbrochje sit ik mei Roddy te praten. Hy hat in hotel by Aviemore. Nei it iten komt John nei de cottage. Oft ik Gordon Webster wol efkes werom skilje wol. Wy prate ôf, dat ik tusken 1 en healwei twaën yn Killin by de winkel komme sil en hun dêr wei helje. As ik Killin yn ryd, meitsje ik earst efkes in pear foto's fan de Falls of Dochart.
Dan pas ryd ik nei de winkel ta. Ik ryd efter hun auto oan nei hun hûs ta en dan klaeie se hun om yn moterpakken en dan komt de 1300 út it hok. Gordon hie krekt deselde motor as Roelof yn it lêste jier, maar hij hat no in oaren. Dat hie er al mailt. Hy is der tige oer te sprekken. Wy ride nei Tyndrum, nei it Green Welly restaurant. Gordon en Sheila hawwe hjoed in drokke dei en omdat ik dochs noch tanke moat, nim ik ôfskie fan hun op it parkearplak. Mar ik kom noch net fuort, in sekere Rab mei in blaue CBR 1100 XX, in Blackbird, wol my efkes te wurd. Ik haw dizze dei mar 62 kilometer riden en ik ha dochs in goed gefoel. Freed 7 oktober
Sneon 8 oktober
Snein 9 oktober Om 10 oere skillet Kenny. Hij hat ferline jier Roel doe bystien om de bân op te pompen, oant se de spiker founen en de AA der dochs noch by komme moast. De "Forth riders" steane mar mei 3 man yn Kinross, foar hun "sundayrun". Mei in heal oere steane se by Norrie en Gill foar de doar om Norrie en my op te heljen foar in "run" yn "the borders". Earst ride wy nei Hawick, nei in supermerke fan Morrison. De winkels binne hjir 7 dagen yn 'e wike iepen en de manlju moatte hun moarnsbrochje noch hawwe. Wy binne no mei syn fiven, Kenny, Dougie, Dave, Norrie en ik. Dan ride wy fierder nei Eskdalemuir, hwêrt de greatste Boedhistische Tempel bûten Tibet stiet. Dêr sjoche wy efkes roun. Dan noch in lêste pauze yn Moffat en dan werom nei Edinburgh. Om in oere as 5 binne wy wer yn Porto Bello.
Ûnderweis fan Moffat nei Edinburgh fleane ús de blêden om 'e earen. De hjerst is no ynset. Mei al dy blêden op 'e dyken, sil der net folle mear riden wurde op de sneinen. Dochs haw ik hjoed in 260 kilometer riden mei de mannen. Moandei 10 oktober De boel ynpakke, ik moat it fear fan kertier foar fiven helje. Om healwei twaën ryd ik út Porto Bello wei. As ik de wenwyk tryd, moat ik earst om besine. Dan ryd ik ek fuort de A1 op. It waait ôfgryslik en de motoer is ôfladen. It is 55 Mylen nei Berwick upon Tweed, sahwat healweis. Dêr sjoch ik, dat it noch 67 Mylen is nei New Castle. Ik begjin te rekkenjen en as myn kilometerstân safolle is, hoch ik pas op de buorden te sjen. Dat haw ik hielendal mis blykt letter. ik haw de ôfslag mist en ryd ek noch in ein troch. Ik mis it fear. Ik gean wol werom, maar gean dan krekt in ôfslag te betiid wer werom. Alles raast jen mei 100 kilometer yn it oere, dat freechje sit der ek net yn. Dan sjoch ik in auto op in "layby"stean. De moter der foar parkeare en freegje. It is Alex Smith. Myn mobieltsje is leech en ik kin net skilje. Ik freegje oft hy it foar my dwaen wol. Ik wol him wol betelje. Hy skillet. Ik moat joun foar 8 oere omboeke, dan is it kosteleas. Hy skillet noch in kear omt ik earst in Bed en Brochje fine moat. Hy freget my oft de bank ek goed genôch is. My bêst genôch. Dan skillet er syn frou, June, oft de bank dy nacht ek frij is. Ik bin wolkom. It binne beide ek moterriders. Ik folgje de auto fan Alex nei syn hûs en der folget in hertlik wolkom.
Tiisdei 11 oktober
Woansdei 12 oktober Myn foet is mei in plof op é groun torjochte kaam. Ik liz yn bêd hinne en wer te roljen. As ik it ljocht op doch, sjoch ik it gerdyn foar de kast en stik hinne en wer gean. Noch 4 oeren te gean. Ik moat der mar ôf. Earst mar efkes doese en oanklaaie en al fêst ynpakke. Ik kin dochs net earder as 7 oere om myn moarnsbrochje. As ik sit te iten, komt Marius by my sitten. Oft wy ek tegearre reizgje kinne. Hy moat nei Grinslân. Yn IJmuiden moat ik earst tanke. Myn teller stiet op 320 kilometer. Ik ha sunt Musselburgh net wer tankt. Yn Wieringerwerf geane wy by de pomp oan om in "bakje fan Douwe", mei in peuk. Nei de Ôfslútdyk sille wy wer in peukje dwaen en dan nimme wy fuort ek ôfskie fan mekoar. Ik ryd oer Boalsert. As ik it knipperljocht foar de ôfslag Boalsert oan doch, komt Marius noch efkes njonken my riden en stekt syn hân út. Ik reitsje him efkes oan. Dan gean ik de ôfrit op en hy giet der as in spear fan troch.
© 2005 Webdesign by Betty Smit. |
