Door het oog van de naald. Najaar 1959. 's-0chtends, 4.00 uur. |
Mistbanken schoven over de landerijen, de koeien staken met hun ruggen nog
net boven de mist uit. |
|
De grote stalen wekker van (ik noem hem maar even voor het gemak Willem), rammelde op het grote bord met centen. Hij deed het altijd als hij vroeg moest beginnen zo, dan wist hij zeker dat hij zich niet versliep. Willem moest die ochtend om zes uur in Zuidwolde lossen en het was toch zeker nog zo'n 2 1/2 uur rijden, vanaf het noord Groningse Uithuizermeeden. Even later denderde de zware truck richting Drenthe.
Berend wreef in zijn ogen en keek daarna op de wekker, het was kwart voor
zes, hij zette zijn wekker nooit want hij had een wekker in zijn hoofd die
hem nooit liet vallen. |
Rond Prabomoelih, Sumatra 1948. |
Berend keek naar de prachtige truck die voor de deur stond, hij zou rustig
rijden want het zou toch jammer zijn als de mercedes L 312 zou beschadigen.
Grietje had vertrouwen in de stuurmanskunsten van haar man, ze wist wel dat
hij een goed doorgewinterde chauffeur was. Hij had zijn sporen wel verdient.
Hij had in zijn jonge jaren tenslotte in de barre omstandigheden als
uitgezonden militair in Indonesie een enorm stuk ervaring gekregen als trucker en had
daar voor hete vuren gestaan. |
Net buiten het dorp had de motor een nette bedrijfstemperatuur opgebouwd en voerde Berend de snelheid op, turend door de mist zocht hij zijn weg, deze kende hij natuurlijk op zijn duim, maar afstand schatten in de mist is toch altijd moeilijk. |
Eindelijk zat Willem op het laatste stuk naar Zuidwolde, hij had de goede weg gevonden en naderde een melkwagen die op zijn weghelft stond geparkeerd, omdat hij deze door de mist pas laat opmerkte schrok hij nogal en gooide met een ruk het stuur naar links, naar de andere weghelft. Verd. Die stomme boer had geen olielamp aan zijn wagen hangen tijdens het laden. En dat in het donker met mist.
Berend passeerde het gehuchtje Steenbergen, de motor begon al lekker soepel
te lopen en hij zou zo over de dam van de waterlossing rijden, daarna kon
hij de snelheid meer opvoeren omdat daar geen bomen meer vlak langs de weg
staan. |
De L 312 moest voor de verzekering op transport naar de
verzekeringmaatschappij in Borne, het chassis moest worden gekeurd. Hiervoor
werd de cabine achterstevoren geplaatst en de dubbele montering aan de
achterzijde verwijderd. Het verhaal uit het leven van een trucker, mijn vader. Deze foto wordt vergroot als je er op klikt. |
Moet trouwens nog wel even vermelden, dat bij de truck van mijn vader op de L 312 een eigengebouwde cabine stond. Dat was gedaan omdat mijn vader nog wel eens een nachtje van huis was, en achter de stoelen was dus een smalle bank gemaakt waar hij net op kon liggen. |
J. de Lange.
© 2006-2016 Webdesign by Betty Smit.